About my work
When two people are moved by the same artwork, it suggests they both have something special in common that produces this particular emotion. What is it they share in their psychology given the fact that emotions derive from the unconscious?
My artwork is directly connected to the unconscious. Through the shapes resulting on the canvas, I attempt to challenge repressed impulses. I find that matter and consciousness are inextricably connected, thus projecting a strange interdependency between the objective elements on a painting and the subjective state of the artist. Moreover, I am curious about the role of a seemingly random choice of materials and shapes, leading me to question the possible role of coincidence.
A logical order in creating artwork would be to start with an image reflecting an idea with the view to evoking a specific emotion. I reject this view and with no particular image or plan in mind and, by simply using an original emotion as a starting point, I concentrate on the significance suggested by the resulting shapes. The connection between any theme issued from that original emotion results in being reflected as an image on the canvas.
My personal choice of materials derives directly from the way I feel about them; I mainly use those that reflect the natural environment, as well as seemingly unlikely components. Since they somehow affect my obsession with materials, I believe they deserve to be part of my composition.
My artwork is full of contradictory shapes and perhaps occasionally a dose of irony resulting in a fragile bulkiness, a sense of weight disproportionate with the surface of the canvas and the illusion of different levels that highlight the sense of depth.
I try to achieve harmony by an irregular arrangement of elements. I aim to reach a sense of serenity with the use of bulk materials and a deeper understanding by using the role of coincidence.
Λίγα λόγια για τη δουλειά μου
Τι κοινό μπορεί να έχουν δύο άτομα που συγκινούνται από το ίδιο έργο τέχνης; Και αν τα συγκεκριμένα συναισθήματα προέρχονται από το ασυνείδητο, ποια η ομοιότητα των διαφόρων ανθρώπων ως προς τη ψυχοσύνθεσή τους;
Η δουλειά μου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το ασυνείδητο. Μέσω των σχημάτων που προκύπτουν στο έργο επιχειρώ την ανάκληση παρορμήσεων που έχουν απωθηθεί από τη συνείδηση. Η ύλη και η συνείδηση συνδέονται με ουσιώδη τρόπο, προβάλλοντας μια περίεργη αλληλεξάρτηση μεταξύ των αντικειμενικών στοιχείων ενός πίνακα και των υποκειμενικών ψυχικών καταστάσεων του καλλιτέχνη. Ο ρόλος του τυχαίου στην επιλογή υλικών και σχημάτων με προβληματίζει αρκετά, αμφισβητώντας τις περισσότερες φορές το ενδεχόμενο της σύμπτωσης.
Εάν δεχθούμε ότι η λογική σειρά δημιουργίας ενός έργου είναι ότι η εικόνα του παραπέμπει σε μια ιδέα και αυτή η ιδέα οδηγεί τελικά σε κάποιο συναίσθημα, εγώ ξεκινώ αντίθετα, αναιρώντας αυτή τη σειρά. Χωρίς καμιά εικόνα κατά νου, κανένα σχέδιο, αλλά από το πρωταρχικό συναίσθημα και μόνο ως αρχικό σημείο αναφοράς, περνάω στην ιδέα που προκύπτει από τα σχήματα που δημιουργούνται. Η θύμιση ενός συγκεκριμένου θέματος που απορρέει από το ίδιο το πρωταρχικό συναίσθημα καταλήγει στο τέλος να γίνει εικόνα πάνω στον καμβά.
Η επιλογή να χρησιμοποιήσω κάποια συγκεκριμένα υλικά πηγάζει κατευθείαν από το πώς αισθάνομαι γι΄αυτά. Χρησιμοποιώ κατά κύριο λόγο υλικά που παραπέμπουν στο φυσικό περιβάλλον, καθώς και φαινομενικά άχρηστα υλικά, τα οποία θεωρώ ότι από τη στιγμή που επηρρέασαν με τον οποιοδήποτε τρόπο την εμμονή μου με την υλικότητα, αξίζουν να γίνουν μέρος της σύνθεσης.
Η δουλειά μου είναι γεμάτη αντίθετες έννοιες, οξύμωρα σχήματα και ίσως ενίοτε και μια δόση ειρωνίας. Εύθρυπτη ογκηρότητα, αίσθημα βάρους δυσανάλογου με την επιφάνεια του καμβά, ψευδαισθήσεις επιπέδων για την ανάδειξη του βάθους.
Προσπαθώ να επιτύχω την αρμονία με την ακανόνιστη διάταξη των στοιχείων, την αίσθηση της ηρεμίας με την ογκηρότητα των υλικών, την επί της ουσίας κατανόηση με την εφαρμογή του τυχαίου.